VEFA(T)*

*Vefa ölmüş.

2004 yılıydı...
Fenerbahçeliler heyecanlı, Copa America'yı izlemeye çalışıyordu gecenin bir yarılarında...
"İşte baba Fenerbahçe'ye gelecek futbolcu, Alex..." demiştim tam 8 sene önce...

***

Tam 8 sene sonra ise...
Yüzlerce taraftar gecenin bir yarısında, yaşlısıyla genciyle, evinin önünde meşaleler yakarak tezahürat yaptı...
Sanki Fenerbahçe'nin bir maçına gelmiş gibi...
"Yağmurda, çamurda yollarına düşerim Fenerbahçem" der gibi...
Taraftar...
Bir kulübün gerçek sahibi...
Saracoğlu'nda takımını desteklemek için bağırıp çağırırken gelen gole görmeden sevinen...
Her yenilgiden sonra 'Daha izlemiyorum' diyen ama her hafta o televizyon karşısına geçen...
Kaybedilen her maçtan sonra, hiçbir zaman anlayamadığı, bir türlü engel olamadığı üzüntüye kapılan...
'Bana ne ya' demesine rağmen hep, hep yeniden ve her golden sonra 'İşte buuuuu' diye bağıran...
Taraftar...
Vefanın 'taraftar'da anlam kazandığını bir kez daha gösterdi...

***

Alex'in son sözlerini duyduktan sonra geçen 8 yılı, her golden sonra yaşadığı muhteşem sevinci, Sevilla maçındaki heyecanı, Galatasaray maçlarındaki gollerini hatırladı Fenerbahçeliler...
Ve yine Fenerbahçeliler dün taraftarlıklarını yeniden hatırladı...
Vefasızlık yaptıklarını hissettiler... Hiç yapmadıkları halde...
O yüzden vefat' eden 'vefa'nın ne olduğunu gösterdi bir kez daha...

Dün akşam yıllar önce 'İşte Fenerbahçe'ye gelecek Futbolcu, Alex' diyen Fenerbahçeliler,
'İşte biz böyle uğurlarız 'Fenerbahçelileri' dedi...